پژوهشگروبلاگ شخصی قاسم صفایی نژاد

* این یادداشت به عنوان سرمقاله شماره 1 هفته نامه سرخط منتشر شده است.

 

اسلام به ما آموخته است که انسان‌ها با وجود ناهمگونی‌هاى نژادى و زبانى و فرهنگى، فطرت همسانى دارند که آنها را به پاکى و عدالت و نیکوکارى و همدردى و همکارى فرا می‌خواند و همین سرشت همگانى است که اگر از انگیزه‌هاى گمراه کننده به سلامت عبور کند، انسان‌ها را به توحید و معرفت ذات متعالى خداوند رهنمون می‌گردد.

چند روزی است از درگذشت «هوگو چاوز» می‌گذرد؛ او که به زعم هر انسان مطلع و منصفی، اولین ویژگی شخصیتی‌اش «استکبارستیزی» بود. کسی که سال‌ها برای آزادی مردم کشورش از زیر بار استعمار و استکبار مبارزه کرد و پیروز‌های فراوانی برای خود و ملتش رقم زد.

قطعا هوگو چاوز الگویی است برای بسیاری از مردم کشورهای مختلف جهان. او الگوی عملی، زنده و اثبات شده درس‌های استکبارستیزی برای مردم عصر حاضر بود.

درس اول: استکبارستیزی باعث انزوای ملت‌ها نمی‌شود

نظام سلطه و در رأس آن دولت آمریکا، همواره می‌خواهد این طور وانمود کند که اگر کشورها و ملت‌های گوناگون دوست آنان نباشند، در جهان منزوی خواهند شد. ملت ونزوئلا در کنار ملت ایران و سایر ملت‌های بیدار جهان نشان داده‌اند که استکبارستیزی نه تنها موجب انزوا نخواهد شد بلکه می‌تواند با پراکندن رایحه خوش عدالت، باعث انزوای آمریکا شود. به عنوان نمونه آمریکای جنوبی که زمانی حیات خلوت آمریکا محسوب می‌شد، تبدیل به یک منطقه هشدار برای آنان شده است.

درس دوم: استکبارستیزی باعث محبوبیت در میان ملت‌ها می‌شود

برخی محبوبیت را فقط با عملیات‌های روانی و فضاسازی رسانه‌ای میسر می‌دانند. چند دهه قبل امام خمینی‌ (ره) نشان داد که بدون دسترسی به رسانه‌های بزرگ دنیا و با استکبارستیزی و مبارزه با ظلم می‌توان محبوب میان ملت‌ها شد. هوگو چاوز هم از این قاعده مستثنی نبود. او سال‌ها برای ریشه‌کن کردن استکبار مبارزه کرد و بدون اینکه دنبال محبوبیت باشد، به محبوبیت دست یافت.

درس سوم: عزت، نتیجه ایستادگی در برابر استکبار

عزت یکی از نتیجه‌های ایستادگی در برابر استکبار است. ایستادگی و استقامتی که برخی انقلابیون پس از شروع فشارها از جانب نظام سلطه، از آن دست برمی‌دارند و با مصلحت اندیشی ظاهری و عقل‌گرایی خارج از مدار معنویت و توکل، به ارتباط با نظام سلطه اقدام می‌کنند. هوگو چاوز تا پایان عمر هیچگاه به دامان استکبار پناه نبرد و همواره کوشید تا ظلم را از میان بردارد و نویدبخش این کلام نورانی امام راحل عظیم الشأنمان شد که «تا مبارزه هست، ما هستیم». بنابراین تا مبارزه با ظلم و استکبار هست، هوگو چاوز و راه او که همان پیروی از انبیای الهی بوده است، زنده است.

 

* هفته نامه شماره 1 سرخط را می‌توانید از اینجا دریافت نمایید.