معطلی ابلاغ!

سه شنبه جلسه ‌شورای عالی انقلاب فرهنگی برگزار شد. یکی از نکات جالب جلسه این بود که رئیس‌جمهور چندین مصوبه ابلاغ نشده شورای عالی انقلاب فرهنگی در سال‌های گذشته را ابلاغ کرد.
سیاست‌های راهبردی رسانه‌ای در شرایط بحران‌های طبیعی همچون شیوع ویروس کرونا مصوب سال ۹۹، ساماندهی برگزاری آزمون‌های بین‌المللی مصوب سال ۹۶، اصلاح و تکمیل ماده یک اساسنامه دانشگاه فرهنگیان مصوب سال ۹۴، تأیید عضویت معاون فرهنگی سازمان بسیج مستضعفین در شورای تخصصی توسعه فرهنگ قرآنی مصوب سال ۹۵، انتخاب نمایندگان شورای عالی انقلاب فرهنگی برای عضویت در شورای سیاست‌گذاری مرکز ساماندهی ترجمه و نشر معارف اسلامی و علوم انسانی مصوب سال ۹۸، سیاست‌ها، راهبردها، وظایف و ضوابط اجرایی ترویج فرهنگ حضور، توانمندی و افتخارآفرینی جانبازان و معلولان از طریق ورزش مصوب سال ۹۶ و اصلاح و تکمیل بند ۶ ماده ۵ آیین‌نامه تشکیل هیئت عالی جذب اعضای هیئت علمی دانشگاه‌ها و مراکز آموزش عالی کشور مصوب سال ۹۳، از جمله این مصوبات بود که ابلاغ شد.
واقعا جای سوال است که برخی از این مصوبات که نه حساسیت سیاسی داشت و نه فکری، چرا چندین سال معطل ابلاغ بود و سوال مهمتر اینکه مصوبه یک شورا، چطور می‌تواند مثلا شش سال توسط رئیس شورا ابلاغ نشود؟ آیا این شورا نقش مشورتی برای رئیس قرار است داشته باشد یا خیر؟

رابطه زبان و محصولات فرهنگی

محصولات فرهنگی و زبان برای توسعه به هم نیازمندند. برای توسعه زبان فارسی، نیازمند بین المللی شدن محصولات فرهنگی هستیم. 

«لغت‌نامه انگلیسی آکسفورد» در بیانیه‌ای اعلام کرد: «همگی ما بر فراز موج کره‌ای سوار هستیم  که آن را نه تنها در فیلم، موسیقی و مد بلکه با توجه به اضافه شدن کلماتی با ریشه کره‌ای به نسخه جدید «لغت‌نامه انگلیسی آکسفورد»‌ در زبان‌مان هم مشاهده می‌کنیم.»

* کره‌ای‌ها از کلمه «hallyu»‌ برای توصیف این پدیده، یعنی محبوبیت صنعت سرگرمی کره جنوبی در آسیا و بخش اعظمی از جهان استفاده می‌کنند.
** «هانبوک» (hanbok)، ‌«بولگوگی» (bulgogi) و «کیمچی» (kimchi) از کلمات کره‌ای محسوب می‌شوند که در نسخه جدید لغت‌نامه آکسفورد به چاپ رسیده‌اند.

آدم‌های عاشق

آدم‌هایی که عاشق می‌شوند، حساب‌وکتاب ما را بر هم می‌ریزند.

سی‌گزارش به شیطان، صفحه ۹۵

نویسنده: طوبی زارع

چرا بی‌صبر شده‌ایم؟

حل کردن مشکلات زندگی فقط به یک نسخه شفابخش احتیاج ندارد، به صبر و حوصله هم نیاز دارد؛ اما چرا ما این‌قدر بی‌صبر شده‌ایم؟ شاید به‌خاطر غرق شدن در میان ابزارها و ماشین‌هایی که تا چیزی را ازشان می‌خواهیم اجابت می‌کنند! کافی است پنج ثانیه پایت را روی پدال گاز فشار بدهی تا از صفر به صد برسی و چند بار که این کار را کردی، خودت هم به شکل ماشینت درمی‌‌آیی.

آقای سالاری و دخترانش، صفحه ۶۳

نویسنده: مجید اسطیری

جست‌وجوی راه درست

ذهن راه خودش را می‌رود، حتی وقتی ما متوجه اشتباهاتمان می‌شویم، ذهن ما دوست دارد باز به همان راه‌های اشتباه گذشته برود، تقصیری هم ندارد، راه دیگری بلد نیست. هرچه دیرتر بفهمیم که ذهنمان در بیراهه‌ها گم شده، پیداکردن راه درست سخت‌تر می‌شود؛ اما چاره‌ای نیست، تا آخرین روز زندگی‌مان باید در جست‌و‌جوی راه درست فکرکردن باشیم. وقتی فهمیدیم که در مورد دنیا و آدم‌ها اشتباه قضاوت می‌کرده‌ایم، باید ذهنمان را به درست فکرکردن عادت بدهیم و این کار واقعا خیلی سخت است.

آقای سالاری و دخترانش، صفحه ۵۹

نویسنده: مجید اسطیری