چه چیزی درست‌تره؟

- یه نفر به شما یه چاقو امانت میده. فردا میاد امانتش رو پس بگیره؛ به نظر شما باید چاقو رو بهش پس داد یا نه؟

طبیعتا جواب بله است و امانت‌داری کاری پسندیده.

* یه داده و اطلاعات بهتون اضافه میشه:

- شما متوجه می‌شید که کسی که چاقو رو به شما داده، میخواد چاقو رو پس بگیره و با همون چاقو بره یه مظلومی رو به قتل برسونه. شما هم هیچ راهی ندارید که به مظلوم اطلاع بدید که فرار کنه. آیا باید چاقو رو پس بدید؟

طبیعتا جواب خیر است و نجات جان مظلوم مهمتر از امانت‌داری!

* حالا یکی از بیرون می‌بینه شما امانت رو پس نمیدید؛ راجع بهتون قضاوت می‌کنه که شما آدم معتمدی نیستید.

+ در روابط اجتماعی بعضا بیش از این‌ها تزاحم داریم. بعضا هفت یا هشت یا حتی بیشتر امر پسندیده و ناپسندیده کنار هم قرار می‌گیرن و آدم باید در لحظه تصمیم بگیره و بهترین کار رو انجام بده. باید هم دانش خودمون رو زیاد کنیم و هم خودسازی کنیم.

++ این روزها که خبرهای جعلی و تحلیل‌های دروغین زیاده، هر چیزی رو به راحتی باور نکنیم. 

یک جای کار واقعا می‌لنگد!

در جهانی که تنها یک درصد از جمعیت، تملک ۴۰ درصد از منابع را در اختیار دارند؛
دنیایی که در آن هر روز ۴۳ هزار #کودک به‌خاطر #فقر و #بیماری‌های قابل علاج می‌میرند؛
و ۵۰ درصد #جمعیت آن با درآمد روزانه ۲ دلار زندگی می‌گذرانند؛
یک چیز روشن است: اینکه یک جای کار واقعا می‌لنگد. 

بخشی از قسمت دوم مستند روح زمانه (Zeitgeist)

 

معرفی کتاب | کتاب‌گرایی

«کتاب‌گرایی» نوشته جسیکا پرسمن در اواخر سال ۲۰۲۰ توسط انتشارات دانشگاه کلمبیا منتشر شده است. پرسمن در این کتاب می‌نویسد که در قرن ۲۱ نیز هنوز فرهنگ با کتاب ارتباط جدی دارد. او معتقد است در زمانی که صداهای زیادی برای پیش‌بینی مرگ چاپ به هم پیوسته‌اند، کتاب‌ها همچنان به شیوه‌های جدید و غیرمنتظره دوباره ظاهر می‌شوند. از تکثیر «شلفی‌ها» گرفته تا شلوارها و بالش‌های تزئینی چاپ شده با جلد کتاب‌های محبوب. کتاب‌ها همه جا هستند و فقط برای خواندن نیستند. نویسندگان با این روند روبرو شده‌اند: بسیاری از رمان‌های معاصر کتاب‌ها را به‌عنوان شخصیت‌های اصلی به تصویر می‌کشند یا جذابیت وسواسی برای کاغذ ارائه می‌کنند.

پرسمن در این کتاب می‌گوید کتاب در طول تاریخ قالب‌های گوناگونی را تجربه کرده است که چاپ یکی از انواع آن بوده است؛ کتاب از ابتدا به صورت چاپی نبوده که بخواهد به صورت چاپی بماند و آن چیزی که مهم است خود کتاب است. 

قبل از اینکه مطالعه کتاب را شروع کنم، فکر می‌کردم کتابی با این عنوان، باید در تقویت این ایده باشد که نوستالژی بوی کاغذ برای کتاب جذاب است و ... اما کتاب به اینگونه موارد نپرداخته و از عشق به کتاب در همه جا سخن رانده.

منزلگه انس

سالروز عروج تو به سمت معشوقت دوباره آمد. خودخواهم که این روز را هم گذاشته‌ام برای اینکه ببینم خودم چقدر به تو نزدیک شده‌ام؟ یا راه و رسم عاشقی همین مراقبه‌ها و حواس‌جمعی‌هاست؟ حواس جمع کجا بود که دیگر حتی رو ندارم بگویم:

سنگینی غمت به تغافل مرا فکند

لعنت به من اگر ز سرم وا کنم تو را

می‌ترسم بگویی که چقدر تغافل، چقدر غفلت، چقدر قصور، چقدر تقصیر! اما این ترس اگه برادر مرگ نباشد حتما حربه ابلیس است که می‌خواهد مرا از تو دور کند. مگر آدم عاشق عاقل از کریم می‌ترسد؟‌ اصلا مگر ترس در حضور تو معنی دارد خداوندگار کَرَم؟

بیست و چند سال می‌گذرد از روزی که شنیدم عاشق شدن یعنی شبیه شدن؛ و عاشق تو شدن یعنی درد تنهایی کشیدن؟! غریبی‌ات بر کریمی‌ات سبقت می‌گیرد یا بالعکس؟ هر کدام است، می‌دانم که چیزی نزد من نیست. اگر به من باشد، امیدوار به هیچ آبادی و سلامتی نیستم. برای آنچه نزد توست، نویدی به من می‌دهی؟

ای قصرِ دل افروز که منزلگه انسی

یا رب مَکُناد آفت ایام خرابت

حافظ نه غلامیست که از خواجه گریزد

صلحی کن و بازآ که خرابم ز عِتابت