برخی معتقدند که در عرصه فرهنگ باید بدون توجه به اقتصاد عمل کنیم. تولیدات فرهنگی اگر به حوزه کسب و کار و شرایط مترتب بر آن گره بخورد، به سمت بازاری شدن و زرد شدن محتوا پیش خواهد رفت و دیگر نمی‌توان از آن تولید فاخر انتظار داشت و همینطور این چرخه پیش می‌رود تا سلیقه، ذائقه و نیاز مردم تغیر کند.
در مورد درستی یا نادرستی این گزاره در اینجا بحثی ندارم. نکته مهم دیگری وجود دارد که از آن غفلت می‌کنیم:
رسانه‌ها را نمی‌توان از نظام اقتصادی که در قالب آن فعالیت می‌کنند، مجزا کرد؛ چون نیروهای اقتصادی سیستم، آزادیِ عملِ گردانندگانِ رسانه‌ها را همچون آزادی عمل مدیران دیگر صنایع، تحت تأثیر قرار می‌دهد و محدود می‌کند.
نگاه بخشی در این مورد بدون در نظر گرفتن سیاست‌گذاری و طراحی نظام اقتصادی کلان‌تر، اثربخش نخواهد بود.
