به این فکر می‌کردم وقتی عبدالله (ع) شنیده بود که پدرش در هفت سالگی چطور از مادر (س) حمایت کرد، چگونه می‌توانست قبول کند که به دلیل سن کم، او را از کمک به عمو منع کنند و دستان او را به دستان زینب (س) بسپارند؟
حال که در خیمه‌های او پسری نیست
از علی اکبرش دگر خبری نیست
ماندن من در حرم چنان هنری نیست
دست ضعیفم که هست اگر سپری نیست
