رومینا توسط پدرش به قتل رسید و تلخی این حادثه همه‌مان را ناراحت کرد. برخی رسانه‌ها که جز تخریب اذهان مردم به چیزی نمی‌اندیشند، این حادثه را به دین‌داری، به اسلام، به غیرت کاذب، به مردسالاری، به قوانین ناقص، به اشتباه قاضی و ... همه چیز ربط دادند و خواستند با آن دین، اسلام و جمهوری اسلامی را تخریب کنند. اما واقعیت این است که برای آنها چیزی جز تخریب اذهان مردم هدف نیست. از نظر آنها مردم باید همیشه به دنبال دلایلی باشند که دلیل واقعی نیست؛ جامعه باید همواره در دوقطبی‌هایی بعضا غیرنافع مانند جنسیت‌گرایی بماند تا پیشرفته نشود؛ به همین دلیل حواس مردم را به این موارد پرت می‌کنند.
سالیانه حدود ۳۰۰ هزار رومینا قبل از تولد توسط پدر و مادرشان به صورت عمدی، غیرقانونی و بدون دلیل پزشکی، سقط جنین می‌شوند. این آمار فقط متعلق به ایران است و کمتر کسی دغدغه حل این مسئله را دارد. هیچ جو رسانه‌ای برای این مسئله ایجاد نمی‌شود. پدر و مادر در این قتل شبه عمد مشترکا دست دارند و ما سالیانه با نزدیک ۶۰۰ هزار قاتل در حال زندگی هستیم که حتی خودشان هم فکر نمی‌کنند قاتل باشند! پژوهش‌ها نشان داده است عموما این اتفاق در مناطق شهری بیشتر از روستایی اتفاق می‌افتد. عموما در افرادی که دین‌دارتر هستند کمتر اتفاق می‌افتد. حدود ۴۵ درصد از این سقط جنین به دلیل رسیدن فرزندان به تعداد دلخواه است. یعنی پدر و مادری ۲ فرزند دارند و فرزند سوم را نمی‌خواهند و دست به قتل شبه عمد جنین می‌زنند! به همین سادگی! ۱۹ درصد به دلایل اقتصادی، ۱۷ درصد به دلیل فاصله کم بین فرزندان، ۱۲ درصد به دلیل ادامه تحصیل و ۷ درصد به دلیل نامطلوب بودن جنسیت فرزند دست به این اقدام می‌زنند.
سالیانه از به دنیا آمدن ۳۰۰ هزار ایرانی که نعمت حیات به او داده شده است، جلوگیری می‌شود اما همه بی‌تفاوتیم و علت آن را به هیچ چیزی نسبت نمی‌دهیم. جالب‌تر آنکه همین رسانه‌هایی که چنین به تخریب اذهان مردم می‌پردازند، در مورد آن ۳۰۰ هزار نفر سخنی نمی‌رانند.
حال به دور از جو رسانه‌ای فکر کنیم، آیا دین، اسلام، غیرت‌ورزی یا مردسالاری واقعا منجر به این حادثه شده است؟ اگر اینطور باشد روزانه چقدر از این دست حوادث را باید شاهد باشیم؟ واقعا جمهوری اسلامی و به قول بعضی‌ها قوانین ناقص آن منجر به چنین حادثه‌ای شده است؟ یعنی قبل از انقلاب هیچ قتل ناموسی اتفاق نمی‌افتاد؟ یعنی در سایر کشورهای به اصطلاح آزاد چنین اتفاقاتی نمی‌افتد؟
در پژوهش‌های علوم اجتماعی «کاهش گرایی» یکی از آفات جدی است. اینکه یک حادثه را فقط به یکی از جنبه‌های آن نسبت دهیم و از سایر دلایل آن که اتفاقا می‌توانند ریشه‌ای‌تر باشند صرفنظر کنیم.
امید است که مردم از رسانه‌ها، از دانشمندان، از قضات و از خودشان تفکر بیشتر و پیدا کردن دلیل اصلی و راه حل بهتر را مطالبه کنند و امید است با پژوهش‌های درست و صحیح و یافتن راه حل‌های درست دیگر شاهد چنین حوادث تلخی نباشیم.
دیروز اختتامیه مسابقه داستان کوتاه میخواهم بمانم بود. الحمدالله طبق برنامه ریزی در روز میلاد حضرت زهرا سلام الله علیها و روز مادر توانستیم اختتامیه را برگزار کنیم و جوایز برندگان را تقدیم کنیم. امیدوارم به زودی روزی را شاهد باشیم که هیچ جنینی عمدا سقط نشود و به قتل نرسد. آنها انسان هستند مانند ما. از زحمات سرکار خانم وجیهه سامانی، دبیر علمی مسابقه، و تیم نشر جام جم و داوران محترم سپاسگزارم. همچنین به تیم کمپین نجات فرشته‌ها بابت زحماتی که در این موضوع متحمل می‌شوند، خدا قوت می‌گویم. امیدورام برندگان مسابقه هم در آینده بیشتر بدرخشند.
مسابقه داستان کوتاه «میخواهم بمانم» که با موضوع «نه به سقط عمدی جنین» در حال برگزاری است، روزهای پرکاری را سپری می‌کند. طی چند ماه گذشته، ۸۹۹ اثر به دبیرخانه مسابقه رسید و برای دقت بیشتر داوری آثار، داوری‌ها در دو مرحله انجام می‌شود.
در مرحله اول ۴ داور توسط دبیر علمی مسابقه، سرکار خانم وجیهه سامانی معرفی شده‌اند که به امتیازدهی آثار طبق فرم داوری خواهند پرداخت. همه آثار بدون اسم و مشخصاتی مانند جنسیت و تحصیلات و شهر و سن به دست داوران می‌رسد تا سوءگیری احتمالی کاهش پیدا کند. پیش بینی می‌کنیم که این مرحله از داوری حدود یک ماه زمان ببرد. هر چهار داور از نویسندگان خوب کشورمان هستند.
پس از داوری مرحله اول، نفرات برتر وارد مرحله دوم داوری می‌شوند که سه داور دیگر به امتیازدهی آثار خواهند پرداخت. در این مرحله داوران، علاوه بر مشخص کردن آثار اول و دوم و سوم که جایزه‌های ۱۰، ۷ و ۵ میلیون تومانی برنده می‌شوند، آثاری که در مجموعه داستان کوتاه مسابقه منتشر خواهد شد را نیز مشخص خواهند کرد. پیش بینی می‌کنیم این مرحله هم یک ماه زمان نیاز داشته باشد.
داده‌نمای آثار دریافتی مسابقه میخواهم بمانم را نیز می‌توانید از اینجا با کیفیت بالا ببینید.
انسان‌هایی هستند که حق حیات دارند؛ این حق را خدا به آنها داده است. اما انسان‌های دیگری هستند که فکر می‌کنند مختارند این حق را از آنان بگیرند؛ آنانی که اتفاقا عزیزترین افراد زندگی‌شان هستند. انسان‌هایی که در مرحله جنینی هستند اما انسان هستند حتی اگر هنوز به چهار ماهگی جنینی هم نرسیده باشند و روح در آنها دمیده نشده باشد، باز هم انسان هستند و می‌توانند در جامعه انسانی اثرگذار باشند. جالب اینکه حتی خیلی از قشر متدین هم فکر می‌کنند سقط جنین قبل از چهارماهگی کمتر گناه دارد! اما اینطور نیست.
روزانه بیش از ۱۰۰۰ جنین در کشور ما به صورت عمدی توسط پدر و مادر و به صورت غیرقانونی سقط می‌شوند! فکر کنید اگر روزانه سه هواپیما در کشور سقوط کند و هزار نفر فوت کنند، چه آشفتگی روانی برای مردم پیش می‌آید؟ روزانه ۱۰۰۰ نفر در چیزی شبیه قتل از بین می‌روند و چون صدایی ندارند، صدای کسی هم در نمی‌آید.
از این تعداد چیزی حدود ۹۴ درصد در چارچوب خانواده اتفاق می‌افتد. فکر نکنید این حاصل رابطه نامشروع است! پدر و مادرها ۴۵ درصد فقط به این دلیل که بچه بیشتری نمی‌خواهند، بچه بعدی خود را سقط می‌کنند. ۱۹ درصد به دلایل اقتصادی، ۱۷ درصد به دلیل فاصله کم بین فرزندان، ۱۲ درصد به دلیل ادامه تحصیل مادر و ۷ درصد به دلیل عدم مطلوب جنسیت فرزند!!!! اقدام به این عمل می‌کنند.
اوضاع بسیار وحشتناک است و آمار و ارقام بسیار بدتر از چیزی که در این کوتاه نوشتم. در نشر جام جم، مسابقه داستان کوتاهی فراخوان داده‌ایم که در این موضوع بنویسید. تا پایان مهرماه فرصت دارید. برای مشارکت شما در این همراهی ارزش قائلیم و به نفرات برتر جوایز ۱۰، ۷ و ۵ میلیون تومانی می‌دهیم، ضمن آنکه آثار برتر نیز منتشر خواهد شد. مسابقه داستان کوتاه «میخواهم بمانم» را به اطرافیان خود نیز معرفی کنید.
پ.ن: دوره افسردگی مادر، پس از «سقط جنین عمدی» چند برابر «سقط جنین ناخواسته» است؛ متخصصان دوره این افسردگی را بعضا تا ۵ سال هم ثبت کرده‌اند. این یعنی روزانه حدود ۱۰۰۰ زن افسرده با دوره افسردگی طولانی مدت به کشور اضافه می‌شوند.
مسابقه داستان کوتاه «میخواهم بمانم» با محوریت موضوع «نه به سقط عمدی جنین»، توسط نشر جام جم برگزار می‌شود.
به گزارش روابط عمومی نشر جام جم، نشر جام جم با اعلام فراخوان مسابقه داستان کوتاه «میخواهم بمانم» با موضوع «نه به سقط عمدی جنین» از همه صاحبان قلم و تفکر دعوت به شرکت در این مسابقه کرده است.
این مسابقه داستان‌نویسی که دبیر علمی آن «وجیهه سامانی» است در محورهای سقط جنین و دیدگاه منفی جامعه نسبت به تعدد کودکان در خانواده، سقط جنین و مشکلات اقتصادی و معیشتی خانواده، سقط جنین و مشغله‌های تحصیلی و اجتماعی والدین، سقط جنین و عدم تقید مذهبی والدین، سقط جنین و عدم آمادگی روحی و روانی والدین برای پذیرش مسئولیت فرزندپروری، سقط جنین و تاثیرات منفی آن از نظر روحی، جسمی و معنوی بر والدین برگزار خواهد شد و و علاقه‌مندان و فرهیختگان می‌توانند تا پایان مهر ۹۸ آثار خود را به دبیرخانه این مسابقه ارسال نمایند.
بنابر این گزارش، آثار ارسالی باید در قالب داستان کوتاه و حداکثر ۵ هزار واژه باشند؛ و آثاری به مسابقه راه پیدا می‌کنند که قبلاً منتشر نشده و یا در سایر مسابقات ارائه نشده باشند. اما ارسال آثار متعدد برای یک نفر بلامانع است.
تألیف و ارسال آثار در مسابقه داستان کوتاه «میخواهم بمانم» برای همۀ گروه‌های سنی، نویسندگان و صاحبان قلم آزاد است.
همچنین بر اساس اعلام روابط عمومی نشر جام‌جم، جوایز این مسابقه داستان کوتاه، که داوران آن به زودی اعلام خواهند شد، برای نفرات اول تا سوم به ترتیب 100، 70 و 50 میلیون ریال خواهد بود.
علاقمندان به شرکت در این مسابقه می‌توانند آثار تایپ‌شده خود را تا پایان مهرماه، در قسمت فرم ارسال اثر در سایت نشر جام جم به آدرس www.jjp.ir یا از طریق پست به آدرس دبیرخانه به نشانی تهران، خیابان نلسون ماندلا، خیابان عاطفی غربی پلاک 73 نشر جام‌جم کد پستی 1967954493 ارسال نمایند.
مسابقه داستان کوتاه «میخواهم بمانم» با محوریت موضوع «نه به سقط عمدی جنین»، توسط نشر جام جم برگزار می‌شود.