تأثیر مهدکودک در تربیت فرزند
کودک پیش از حضور در میدان بزرگ اجتماع باید با اصول تربیتی آشنا شود. پیش از آشنایی با این اصول و نهادینه شدن آن در وجود کودک، حضور او در یک میدان وسیع اجتماعی؛ مثل مهدکودک، موجب می‌شود تأثیرگذاران تربیتی در زندگی کودک زیاد شود. زیاد شدن تأثیرگذاران تربیتی در سنی که هنوز شخصیت کودک شکل نگرفته، به شدت تربیت او را دشوار می‌کند. یک کودک سه ساله در محیط مهد کودک حداقل با چند مربی ارتباط دارد:
اول: مربی مهد کودک که روش تربیتی و خوراک‌های تربیتی که او به بچه می‌دهد، نمی‌تواند با اصول تربیتی مورد نظر والدین همه فرزندان یکسان باشد.
دوم: محصولاتی که برای بچه‌ها جهت سرگرمی یا آموزش استفاده می‌شود؛ در بسیاری از مهدکودک‌ها برای ساکت کردن و سرگرم کردن بچه‌ها از انواع موسیقی‌ها، کارتون‌ها و بازی‌های رایانه‌ای استفاده می‌شود که خود، یک مربی دیگر است.
سوم: بچه‌ها و رفتارهای بسیاری متفاوتی که در میانشان وجود دارد، خود یک مربی واقعی است. بچه‌ها با انس گرفتن با یکدیگر به شدت از رفتار هم تأثیر می‌پذیرند. در مهد کودک به راحتی فرهنگ خانواده‌ها از طریق بچه‌ها به یکدیگر منتقل می‌شود.
چهارم: رفتارهای متفاوت والدین با فرزندانشان نیز یکی دیگر از مربیان کودکان مهدکودکی است. وقتی والدین، کودکانشان را به مهد آورده و از مهد می‌برند، صحنه‌هایی خلق می‌شود که به شدت روی توقعات و ذهنیت کودک تأثیر می‌گذارد....
می‌گویم: این اتفاقی که تو نگرانش هستی، اگر در مهد کودک نیفتد، در مدرسه می‌افتد.
می‌گوید: به یک نکته دقیق توجه نکردی.
می‌گویم: کدام نکته؟
می‌گوید: شخصیت کودک در سنین زیر هفت سال در حال بسته شدن است. مهدکودک هم برای این سن است.
می‌گویم: یعنی وقتی کودک به مدرسه می‌رود، دیگر این اتفاق برای او نمی‌افتد؟
می‌گوید: پدر و مادر، هفت سال در محیط خانه فرصت ساختن شخصیت کودک را دارند. آن‌ها می‌توانند فرزندشان را به گونه‌ای تربیت کنند که به جای تأثیرپذیری از اجتماع، روی جامعه اثر بگذارد.
می‌گویم: مگر می‌توان در هفت سال اول زندگی این کار را انجام داد؟
می‌گوید: یادت هست که درباره آزادی و محبت چه اندازه حرف زدیم؟
می‌گویم: کاملا.
می‌گوید: اگر پدر و مادر در محیط خانه به نیاز بازی و آزادی و همچنین به مقوله احترام به کودک توجه داشته باشند، در کنار اینها هم از گزاره‌های تصویری غافل نشده و به گزاره‌های توصیفی هم توجه داشته باشند، شخصیت بچه‌ها به اندازه‌ای از استحکام می‌رسد که در روابط اجتماعی خود، این اندازه تأثیرپذیر نباشند.
می‌گویم: یعنی این اندازه محکم می‌شوند؟
می‌گوید: این نکته را هیچگاه فراموش نکن؛ از آنجا که انسان، موجودی مختار است، نمی‌توان درباره تربیت او پیش بینی صد در صدی داشت؛ مگر آنکه علم غیب داشته باشی. تو اگر در تربیت فرزندت این نکات را رعایت کنی، به صورت معمول باید مزان تأثیرپذیری او از جامعه کم شود، اما هیچگاه مختار بودن انسان را فراموش نکن.