خدایا!
ای کاش میشد هر کس بعد از مرگ یه جعبه سیاه از خودش به جا میگذاشت که هنگام کوچ از این دنیا، به چه چیزی فکر میکرد یا چه کلمهای روی زبانش بود؛ برای عبرت مابقی انسانها. البته با حفظ صفت ستارالعیوبیات!
ای کاش میشد هر کس بعد از مرگ یه جعبه سیاه از خودش به جا میگذاشت که هنگام کوچ از این دنیا، به چه چیزی فکر میکرد یا چه کلمهای روی زبانش بود؛ برای عبرت مابقی انسانها. البته با حفظ صفت ستارالعیوبیات!
ثبت نظر
اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید لطفا ابتدا وارد شوید، در غیر این صورت می توانید ثبت نام کنید.
مال اکثرمون هم همین واحسرتا و از این دست حرفهاست
از سوی دیگر:
شنیدهام که یه انسان خیلی مؤمن، فقط یک شب در زندگی گول میخورد و با اصرار فراوان دوستانش به مجلس شراب میرود و حتی شراب هم نمیخورد ولی اجلش میرسد و صبح جنازه او را از مجلس شراب بیرون میکشند و همه فکر میکنند او منافق بوده!
به قول شهید مطهری هرکس هماطور میمیره که زندگی کرده
خیلی از آدمهایی که فکر میکنیم میشناسیمشون وقتی میمیرن تازه میفهمیم کی بودند.