گاهی اوقات پیش میآید که روزمرگی و دنیازدگی و هر اسم دیگری که بخواهیم برایش بگذاریم برای انسان پیش میآید. انسان انقدر در دغدغههای زندگی روزمره و حل کردن مشکلاتش غرق میشود، که میخواهد دقایقی را هم نزد آشنا راز و نیاز کند.
دیر زمانی است که حرم سیدالکریم را جای مناسبی برای مناجات و دوری از روزمرگیها یافتهام. چند سالی بیشتر و منظمتر و چند سالی کمتر و بیبرنامهتر و گاه در شرایط اضطرار میطلبد مرا پسر امام حسن مجتبی علیه السلام. کرامات این یار امام هادی علیه السلام آنقدر زیاد است که هرگونه دلمشغولی را حل شده مییابی.
شب گذشته از آن شبها بود که طلبید ما را و چه خوش طلبید که بدون اطلاع به جشن تولدش دعوت شدیم.
السلام علیک یا سیدالکریم
-----------
پ.ن: گزارش جشن میلاد حضرت عبدالعظیم الحسنی را از اینجا بخوانید.
ثبت نظر
اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید لطفا ابتدا وارد شوید، در غیر این صورت می توانید ثبت نام کنید.
خیلی خوبه
متاسفانه قدری به من دور است..اما باید کمر همت بست...همه مان گرفتاریم