لغو، حیات دنیاست

اهل یقظه و مردم بیدار، رخت از جهان و آنچه در اوست در کشیده و گلیم خود از آب بیرون بردند، و به زندگانى انسانى، نه بلکه حیاة الهى نایل شدند، و از غل و زنجیر طبیعت رستگار گردیدند قَدْ أفْلَحَ الْمُؤْمِنُونَ. این رستگارى مطلق، رستگارى از زندان طبیعت نیز از مراتب آن است، و لهذا یکى از اوصاف آنها را فرماید: وَ الَّذِینَ هُمْ عَن اللَّغْوِ مُعْرِضُونَ و حیاة دنیا لغو است و لهو وَ مَا الْحَیوةُ الدُّنْیا إلاَّ لَعِبٌ وَ لَهْوٌ. و ما بیچاره‌ها چون کرم ابریشم از تار و پود آمال و آرزو و حرص و طمع و محبت دنیا و زخارف آن دائما بر خود مى‌تنیم، و خود را در این محفظه به هلاکت می‌رسانیم.

 

شرح حدیث جنود عقل و جهل، صفحه 205

نویسنده: امام خمینی (ره)