امید و نشاط
پس از چند هفته مریضی و بیحالی و کسلی، هیچ چیزی مثل زیارت امام رضا علیه السلام حال آدم رو خوب نمیکنه. انگار بعد از اون بیحوصلگیها تموم میشه و نشاط زندگی و کار زیاد میشه. فقط باید حواسم رو جمع کنم. حواسم رو بیشتر جمع کنم. بعضی رفتارها فکر میکنیم تفریحیه ولی با آدم موندگار میشه و تبدیل به عادت میشه. باید اونها رو کنار بذارم.
همیشه داشتن هدف و برنامهریزی فقط مهم نیست. گاهی اوقات ابزارش نیست و گاهی وقتها با اینکه ابزارش هست ولی انگیزهاش نیست. روزها داره به سمت مثبت جلو میره. ان شالله که ادامه داشته باشه.
ثبت نظر
اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید لطفا ابتدا وارد شوید، در غیر این صورت می توانید ثبت نام کنید.