تعطیلی وطن امروز؟!
دیشب خبری منتشر شد که روزنامه وطن امروز به دلیل مشکلات مالی دیگر منتشر نخواهد شد. اگر اشتباه نکنم سال ۸۷ بود که این روزنامه شروع به کار کرد و از همان ابتدا مواضع شفاف و البته کار هنری دلچسب آن به همراه نیروی انسانی جوان با انگیزه، وجه تمایز این روزنامه شد. روزنامهای که ۲۷۸۰ شماره منتشر شد و حداقل نیم صفحه اول روزنامه، آن را به یکی از اثرگذارترین روزنامههای تاریخ کشور تبدیل کرد.
کار روزنامه کلا کار طاقتفرسایی است. روزهای کاری شلوغ و مستمر یکی پس از دیگری میآیند و زمان کمی برای بستن صفحات آن هم در تعداد واژههای تقریبا از پیش مشخص شده وجود دارد. حتما این کار حدود ۱۱ ساله هم خدا قوت لازم دارد. خدا قوت و ذکر این نکته که ای کاش میشد با حذف هزینههای کاغذ و چاپ و توزیع، نسخه الکترونیک این روزنامه را حفظ کرد.
داشتم به این فکر میکردم واقعا وطن امروز تعطیل شده یا تعطیل میشود؟ دیدم وطن امروز علاوه بر انتشار روزنامه، یک کار با ارزش دیگر نیز انجام داده است. پرورش روزنامهنگارانی که حالا هر کدامشان میتوانند در فضای رسانهای کشور نقشآفرینی کنند. افرادی که یاد گرفتهاند به دور از محافظهکاریهای موجود و البته به دور از برخی تندرویهای بی حاصل، حنجره مکتوب انقلاب باشند. البته که حتما در کار پرشتاب و حجیم، اشتباهاتی هم وجود دارد، اما برآیند وطن امروز، از آن روزنامهای دوست داشتنی ساخته بود که امید است ریشههای آن در سایر رسانهها تکثیر شود.
ثبت نظر
اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید لطفا ابتدا وارد شوید، در غیر این صورت می توانید ثبت نام کنید.
این روزنامه انقلابی بود ولی بهتر از کیهان نبود
ولی به نظرم روزنامه هایی مثل کیهان وطن امروز باید توانشون رو یک جا کنند نه اینکه پراکنده باشند ما تقریبا کیهان روزنامه سی و خورده ساله خونمون هست روزی بدون کیهان و یا کلا بدون روزنامه نبودیم ولی توی این چندسال اخیر ضعف کیهان رو دارم میبینم
جای تاسف داره واقعا
مثل بلایی که سر نشریات همشهری اومد، مجله محبوب همشهر یجوان و داستان که افتاد دست یه گروه دیگه ای کلا
هرچند اون آدم های کار بلد هنوزم دارن فعالیت میکنن ولی خب اون جمع دیگه یک جا نیستن
خیلی عوامل دیگه هم توی بی اعتباری روزنامشون سهیم بود که خب،مردم عادی متوجهشون میشدن،یا اینکه سریال میخواست اینطوری نشون بده که متوجهشون نمیشن.
خلاصه که.برای نویسنده هاش ناراحت شدم.ایشالا که وطن امروز،توی ذهن بمونه.
حیف بود واقعا!
تنها روزنامه ای که دوست داشتم بخونمش...