همه مسلمانید، اتکای شما به قرآن باشد. آقا! شما قرآن را نمیدانید چه هست؛ همین تو جیب‌شان گذاشتهاند! من توی جیبم قرآن نیست لکن مأمورین همه تو جیب‌شان قرآن است! کاسۀ از آش گرمتر است! تو اعتقاد به قرآن داری؟! تو فقط میخواهی مرا بازی بدهی. تا صحبت می‌شود، آقا قرآن در میآورد؛ از بالا یک قرآن نشان میدهد. شما قرآن را جیب گذاشتید، میخواهید قرآن از بین برود.
این حرف‌هایی که ما میزنیم ارتجاع است؟ اینکه ما میگوییم که همۀ شما با هم متحد باشید، نگذارید این ذخایرتان را از بین ببرند؟ بالاتر از آن ذخایر تحت الارضی، این ذخایر فوقالارضی است ـ این جوان‌های ماست. آقا، جوان‌های ما را دارند میبرند خدا میداند.
صحیفه امام، جلد اول، صفحه 381
18 شهریور 1343
امام خمینی (ره)
بدان که آدم اول و ابلیس اعظم حقیقت عقل و جهل مى باشند و از براى هر یک، ذریه و مظاهرى است در عالم دنیا، که تشخیص آنها و تمیز بین آن دو طایفه را هم در این عالم مى توان داد از موازین قرآنیه، که میزان اکبر است و از موازین حدیثیه، که موازین صغرى هستند. و آن بدین نحو است که انسان خود را عرضه به قرآن شریف کند، در خصوص قصه آدم و ابلیس، و آیات شریفه که درباره آدم ـ علیه السلام ـ وارد شده از بدو خلقت او تا منتهاى سلوکش ـ که در قرآن شریف مذکور است ـ با خود تطبیق کند و همین طور آیاتى که درباره ابلیس وارد شده، از موقعى که در عالم سماوات بوده تا وقتى که مطرود شده، با خود تطبیق نماید تا معلوم شود که از کدام حزب است.
و نتیجه بزرگ این تطبیق ـ که یکى از آداب قرائت است، و ما در رساله آداب الصلاة مذکور داشتیم ـ آن است که انسان مى تواند نشئه خود را تبدیل کند و مظهریت ابلیسیه را به مظهریت آدمیه مبدل نماید، زیرا که انسان تا در عالم طبیعت ـ که دار تغیر و تبدل و نشئه تصرم و هیولویت است ـ واقع است، به واسطه قوه منفعله که حق تعالى به او عنایت نموده و راه سعادت و شقاوت را واضح فرموده، مى تواند نقایص خود را مبدل به کمالات، و رذایل خویش را تبدیل به خصایص حمیده، و سیئات خود را مبدل به حسنات نماید. و این که معروف است : فلان خلق زشت یا فلان صفت رذیله از ذاتیات است و قابل تغییر نیست، اصلى ندارد و حرفى بى اساس و ناشى از قلت تدبر است و عدم تغییر و تبدیل ذاتیات را به این باب ربطى نیست، بلکه با ریاضات و مجاهدات، تمام صفات نفسانیه را مى توان تبدیل (نمود) و تغییر داد، حتى جبن و بخل و حرص و طمع را مى توان مبدل به شجاعت و کرم و قناعت و عزت نفس نمود.
شرح حدیث جنود عقل و جهل، صفحه 51
نویسنده: امام خمینی (ره)
زندگی همیشه فراز و نشیب داره؛ مهم اینه که در فرازها مغرور و در نشیب‌ها مأیوس نشویم. بعضی از این فراز و نشیب‌ها از عمل ما سرچشمه می‌گیره و برخی آزمایشه و ...
زندگی همیشه نعمت‌هایی دارد و بلاهایی. مهم اینه که سپاسگزار نعمت‌ها باشیم و در بلاها صبور. بعضی از این نعمت‌ها و بلاها از عمل ما سرچشمه می‌گیره و برخی آزمایشه و ...
عمل و آزمایش ما هم به هم گره خورده. عمل ما آزمایش بعدی رو آماده می‌کنه و واکنش ما در آزمایش هم که یکی از اعمال ما است.
گاهی وقتا خوبه به گذشته نگاه کنیم. هم فراز و نشیب‌ها رو ببینیم و هم نعمت‌ها و بلاها رو. اینطوری هم صبرمون بیشتر می‌شه و هم امیدمون. هم عملی که انجام دادیم رو محاسبه می‌کنیم و هم آزمایش‌هایی که گذروندیم.
شاید اینطوری حواسمون جمع بشه که نعمت‌ها همیشگی نیست که خداوند در قرآن فرمود: على ذهاب به لَقادرون (آیه 18 سوره مؤمنون)
همه شنیده‌ایم که: «کل نفس ذائقه الموت»* (هر نفسی طعم مرگ را می‌چشد)
بزرگی گفت:
می‌فرماید ما طعم مرگ را می‌چشیم، نه اینکه مرگ ما را بچشد. ما مرگ را می‌چشیم، مرگ را سر می‌کشیم، مرگ تمام می‌شود و ما وارد مرحله بعدی زندگی می‌شویم.
* آل عمران 185، انبیا 35، عنکبوت 57
