پژوهشگروبلاگ شخصی قاسم صفایی نژاد

کتابخوان‌های الکترونیک در ایران از جایگاه ویژه‌ای برخوردار نیستند. شاید ساعات مطالعه پایین مردم، عدم وجود نسخه الکترونیک خوب از کتاب‌های روز و وارد نشدن ناشران به دنیای نشر الکترونیک از جمله دلایل این اتفاق باشد؛ اما نبود تبلیغات مناسب برای این گجت و البته اشتباه گرفتن کتابخوان با تبلت در نزد مردم نیز نباید فراموش شود.

فرهنگ امروز مردم ایران بیشتر علاقه‌مند به دیدن تلویزیون، فیلم و نهایتا برای کسانی که به اینترنت راحت‌تر دسترسی دارند، جست‌وجو در صفحات وب و حضور در شبکه‌های اجتماعی و یا مسنجرهای موبایلی است. به خصوص برای کسانی که بدون هدف در میان این همه رسانه زندگی می‌کنند، ارائه اطلاعات پراکنده، کوتاه و اغلب بدون مغز محتوایی ممکن است در آینده ضررهای ناخوشایندی داشته باشد.

خرداد امسال بود که بالاخره بعد از ماه‌ها شک و دودلی تصمیم گرفتم یک کتابخوان خریداری کنم. طی 8 ماه گذشته آنقدر از مواهب این کتابخوان حظ و بهره برده‌ام که به نظرم رسید سایر افرادی که علاقه‌ای به کتاب‌خوانی دارند اما شرایط آن را –اعم از وقت، دسترسی به کتب و ...- ندارند، را تشویق به این کار کنم.

درست است که ناشران هنوز ریسک ورود به نشر الکترونیک را نپذیرفته‌اند و قوانین مناسبی برای «مالکیت معنوی» آثار و نظارت بر آن نداریم، اما با این حال نسخه پی‌دی‌اف بسیاری از کتب فارسی در دسترس است و هر چند که کتابخوان‌های الکترونیک معمولا تمامی امکانات را بر روی پی‌دی‌اف در اختیار نمی‌گذارند اما به هر حال می‌توان به راحتی کتاب خواند.

به صورت خلاصه چند مورد از مزیت‌های کیندل پیپروایت 2013 را که خریداری کرده‌ام، تشریح می‌کنم. این مزایا، امکاناتی است که عموما تبلت‌ها آن را ندارند.