«مدیریت راهبردی در رسانه؛ از نظریه تا اجرا» نام کتابی است که چاپ اول آن در سال 89 توسط «نشر دانژه» در دسترس عموم قرار گرفت. این کتاب که ترجمه کتاب "Strategic management in the media from theory to practice" اثر لوسی کونگ است توسط دکتر علی اکبر فرهنگی و دو نفر از شاگردان ایشان به زبان فارسی برگردانده شده است. قیمت این کتاب 384 صفحه‌ای 7600 تومان (چاپ اول) می‌باشد.
این کتاب شامل 11 فصل است که طی این فصول مباحث زیر شرح داده میشود:
«روش‌های مدیریت اجرایی نتیجه‌گرا» نام کتابی از مجموعه کتاب‌های آموزشی دانشگاه هاروارد است که به عنوان «مشاور جیبی» بعنوان حرف‌های ناگفته‌ای از رهبران موفق شرکت‌های بزرگ جهان منتشر میشود. این کتاب توسط مجید نوریان ترجمه شده است و ناشر آن انتشارات مبلغان است.
برای بیشتر آشنا شدن با این کتاب، جملات منتخب فصول چهارده‌گانه این کتاب را در زیر بخوانیم:
راستش را بخواهید وقتی خبر فرمایشات آقای صفار هرندی در سخنرانی پیش از خطبه‌های نماز جمعه قم را دیدم، حیرت کردم. حیرتی از جنس حیرتی که رهبری چند روز پیش فرمودند: «من اوّلى که با این قضیه برخورد کردم، حیرت کردم: مگر چنین چیزى ممکن است؟ دیدیم بله، هم ممکن است، هم واقع است!» (+)
این حیرت چند دلیل داشت:
دلیل اول این بود که ما از آقای صفار انتظار داریم عمار رهبری باشند؛ قرار نیست ایشان هم مانند برخی دیگر هر چیزی به ذهنشان می‌رسد بر زبان بیاورند و هر حرف بدون سندی را که می‌شنوند، بدون سند به مردم منتقل کنند.
دلیل دوم اینکه تعجب کردم از اینکه چنین شخصی از چنین تریبونی، توهین و تهمت را روانه برخی افراد می‌کند! تهمت‌هایی از قبیل اینکه اینها یک رکعت نماز هم نمی‌خوانند! و جالب اینکه در نقطه کاملا مقابل ایشان، سال گذشته جناب آقای مهدی طائب فرموده بودند «مشایی مرتاضی بسیار قوی است» و ریاضت‌های شدید او را «نمازهای سه ساعته» و «هر روز روزه بودن» عنوان کرده بودند! (+)
دلیل سوم اینکه جناب آقای صفار گویا فراموش کرده‌اند که رهبری سال 88 فرمودند: «اینکه در دادگاه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ها از قول یک متهمى چیزى راجع به یک کس دیگرى گفته میشود، من این را بگویم که این، شرعاً حجیت ندارد. بله، متهم هرچه درباره‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ى خود در دادگاه بگوید، این حجت است. اینکه بگویند در دادگاه درباره‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ى خودش اگر اعترافى کرد، حجت نیست، این حرف مهملى است، حرف بى‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ارزشى است؛ نه، هر اقرارى، هر اعترافى، شرعاً، عرفاً و در نزد عقلا در یک دادگاه در مقابل دوربین، در مقابل بینندگان میلیونى که متهم علیه خود بکند، این اعتراف مسموع است، مقبول است، نافذ است؛ اما علیه دیگرى بخواهد اعترافى کند، نه، مسموع نیست. فضا را نباید از تهمت و از گمان سوء پر کرد. قرآن کریم میفرماید: «لو لا اذ سمعتموه ظنّ المؤمنون و المؤمنات بانفسهم خیرا»؛ وقتى میشنوید که یکى را متهم میکنند، چرا به همدیگر حسن ظن ندارید؟ تکلیف دستگاه اجرائى و قضائى به جاى خود محفوظ است. دستگاه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌هاى اجرائى باید مجرم را تعقیب کنند، دستگاه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌هاى قضائى باید مجرم را محکوم و مجازات کنند؛ با همان روشى که ثابت میشود و در قوانین اسلامى و قوانین عرفى ما هست و هیچ هم در این زمینه نباید کوتاه بیایند؛ اما مجازات مجرم که از طرق قانونى جرم او ثابت شده است، غیر از این است که به گمان، به خیال، به تهمت، یکى را متهم کنیم، بدنام کنیم، توى جامعه دهن به دهن بگردانیم. اینکه نمیشود. این فضا، فضاى درستى نیست.» به نظرم اگر ایشان این جمله رهبری را فراموش نکرده بودند، نباید به این راحتی می‌گفتند: «بعضی از رفقایشان بعد از دستگیری، اعتراف کردند که گاهی در طول یک مسافرت می‌دیدم که اینها یک رکعت نماز هم نخوانده‌اند؛ می‌گویند ما به آنها گفتیم که ما فکر می‌کردیم شما با این ارتباطی که با ناحیه مقدسه دارید نسبت به نماز مراقبت دارید، اما آنها جواب دادند که ما به مرحله‌ای رسیدیم که از این چیز‌ها عبور کردیم.»
دلیل چهارم اینکه تعجب کردم از اینکه وقتی ایشان به آقای شریف زاده به راحتی تهمت «فاسد» می‌زنند، هیچ واکنشی از سوی مسئولینی که وظیفه دارند دیده نمیشود؛ حال آنکه اگر این قضیه برعکس اتفاق می‌افتاد احتمالا واکنش مسئولین متفاوت بود!
همیشه اعتقاد داشته‌ام که «یکى از چیزهایى که به پا گرفتن فکر غلط کمک مى‌کند، برخورد غیرفکرى با آن است.» (+) و اینگونه برخوردها با جریان موسوم به انحرافی را کمک به ترویج آن می‌دانم که در پست‌های مختلف به آن پرداخته‌ام. (+)، (+)، (+) و (+) به نظرم بهترین راه مقابله با فکرهای غلط، تبیین است که در یادداشت‌های مختلف تلاش خود را در این جهت به کار بسته‌ام. (+)، (+)، (+)، (+) و (+)
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
بعد نوشت: (28 خرداد: ساعت 18) دقایقی پیش متن کامل سخنرانی جناب آقای صفار در خبرگزاری فارس منتشر شد. آن قسمت سخنرانی ایشان راجع به کسی که یک رکعت نماز نمی‌خواند بود، راجع به مشایی نبوده و راجع به مدعیان ارتباط با امام زمان بوده است! ما بقی نقد من به ایشان کماکان پابرجاست.
«راه انداختن یک کسب و کار جدید» نام کتابی از مجموعه کتاب‌های آموزشی دانشگاه هاروارد است که به عنوان «مشاور جیبی» بعنوان حرف‌های ناگفته‌ای از رهبران موفق شرکت‌های بزرگ جهان منتشر میشود. این کتاب توسط مجید نوریان ترجمه شده است و ناشر آن انتشارات مبلغان است.
برای بیشتر آشنا شدن با این کتاب، جملات منتخب فصول سیزده‌گانه این کتاب را در زیر بخوانیم:
هیچ‌وقت ناشر شدن راحت نیست اما ناشر ماندن هم سهل و آسان نیست.
امروز منبع کمیاب در جهان انتشارات، زیرساخت‌ها نیستند بلکه مخاطبان هستند! در رقابت برای جلب خوانندگان بیشتر، وبلاگ‌نویسان در کنار تولید محتوای خوب باید بتوانند آن محتوا را در مقابل دید مردم قرار دهند. سوال این است که «اگر شما یک وبلاگ نوشتید ولی هیچ‌کس آن را نخواند، آیا شما واقعا وبلاگ‌نویس هستید؟»
خوشبختانه ابزارهایی برای رساندن مطالب به مخاطبین در حال ظهور هستند. گرچه اگر مطلب شما به قدر کافی جذاب باشد، می‌تواند خوانندگان را جذب کند اما 5 ابزار زیر به ما کمک می‌کند که با فشار یک دکمه مخاطبین بیشتری را جذب نماییم.
1. outbrain: توزیع تیتر
Outbrain از جهات بسیاری شبیه Google Adwords برای محتواست. ناشران، یک خوراک (RSS feed) برای محتواهای خود تدارک می‌بینند و لینک‌های شخصی را ارسال میکنند، آنگاه outbrain تیتر‌هایی در انتهای مطالب سایت‌های بزرگ تحت عنوان «اسپانسر» و یا «لینک‌های مرتبط» تولید می‌کند.
ناشران به ازای هر کلیک چند سنت پرداخت میکنند و تیم بازاریابی outbrain ادعا می‌کند که رابطه ترافیک تولید و مشاهده صفحه در موتورهای جستجو و شبکه‌های اجتماعی 44 درصد بهتر میشود.
Outbrain به تازگی یک بستر خودخدمت (self-serve) راه‌اندازی کرده است که به کسب‌وکارهای کوچک و وبلاگ‌ها اجازه می‌دهد تا به راحتی بتوانند تیتر‌های خود را توزیع نمایند.
2. SimpleReach: توزیع محتوای پیشنهادشده
SimpleReach به ناشران کمک می‌کند تا محتواهایی را که بیشترین ترافیک را در شبکه‌های اجتماعی داشته‌اند، بیابد. اسلاید، محصول اصلی سیمپل ریچ، ابزاری است که سطوح بیشترین اشتراک‌گذاشته‌های یک ناشر را بایگانی می‌کند و کاربران را تشویق به اشتراک‌گذاری آنها می‌کند. همچنین به ناشران اجازه می‌دهد که محتواهای اجتماعی خود را در سایر سایت‌های نشردهنده، توزیع کنند.
کار در اسلاید به این شکل است که سیمپل ریچ آن دسته از سیگنال‌های اجتماعی که به طور فزاینده و به شدت مهم هستند را می‌فهمد که ترافیک بیشتر ناشران را به آن سمت هدایت می‌کند. آنها اعتقاد دارند که «تنظیمات خودتان را برای موفقیت به عنوان یک ناشر باید با تمرکز شدید بر بهره‌گیری از کانال‌های اجتماعی آغاز کنید.»
3. ARC: توزیع خط خبری
ARC مخفف کلمات Access، Reach و Connect است. ARC پلتفرمی است که همه ابزارها را یک جا (All-in-one) به صورت اتوماتیک در اختیار می‌گیرد تا متن و تولیدات چندرسانه‌ای را در خط خبری شبکه‌های اجتماعی، بیش از 100 سایت ویدئو و حدود 6 هزار رسانه توزیع کند.
برای آن دسته از ناشران که می‌خواهند سبک توزیع آزاد داشته باشند، به نظر می‌رسد ARC می‌تواند انعطاف‌پذیری لازم را مهیا کند تا کاربران اجازه داشته باشند به صورت پویا محتواهای توزیع شده را به روز کنند.
4. Zemanta: توزیع لینک
Zemanta یک موتور توزیع لینک هوشمند است که با تجزیه و تحلیل پست‌هایی که وبلاگ‌نویسان منتشر کرده‌اند، عکس‌ها و لینک‌های مرتبط با آنان را پیشنهاد می‌دهد تا به پست خود اضافه کنند. مدیر بازاریابی Zemanta ادعا می‌کند که 75 هزار وبلاگ‌نویس به صورت فعال از این ابزار استفاده میکنند.
5. TubeMogul OneLoad: توزیع ویدئو
خود TubeMogul می‌گوید که «قوی‌ترین ابزار توزیع ویدئوی موجود است». آیا این مبالغه است یا نه؟ این ابزار رایگان، انعطاف‌پذیر و قدرتمند است. به طور خلاصه، onload به کاربران این امکان را می‌دهد که یک بار یک ویدئو را آپلود کنند و سپس شاهد باشند به صورت اتوماتیک در شبکه‌های اجتماعی و شبکه‌های ویدئو در حال توزیع است. همچنین این امکان به کاربران داده میشود تا میزان موفقیت ویدئو خود و تجزیه و تحلیل آن را مشاهده کنند.
• این متن ترجمه مقاله‌ای از این سایت است.