پژوهشگروبلاگ شخصی قاسم صفایی نژاد

همین که از لب ما آه آه می‌افتد                        طبیب زودتر از ما به راه می‌افتد
دو روز رفتم و با پای خویش برگشتم                   همیشه کار گدایان به شاه می‌افتد
کریم بودن و بخشیدنت به جای خودش               بگو کی از سر ما این گناه می‌افتد؟
اگر که بار من از شانه‌ام نیفتاده                         بدون لطف تو خواه و ناخواه می‌افتد
به ما نگاه بینداز، چشم سلطان هم                  گهی به روی غلام سیاه می‌افتد
هر آن کسی که بدون علی (ع) صدات کند            اگر ز چاله درآید به چاه می‌افتد
در این بساط که دریا به قطره محتاج است            نیاز کوه گناهی به کاه می‌افتد
فدای شاه غریبی که لحظه آخر                        به نیزه تکیه زند، بی‌سپاه می‌افتد
فدای شاه غریبی که رأس پرخونش                    به پای دخترکی بی‌پناه می‌افتد

 
* این شعر توسط حاج منصور در شب سوم ماه رمضان سال ۹۰ خوانده شده است.

* فایل صوتی این شعر را می‌توانید از اینجا دریافت نمایید.

اللهم رب شهر رمضان

از فردا ماه رمضان شروع میشه…

خوبه گناهان این ماهمون رو یه جایی بنویسیم و حساب کنیم. چون دیگه دست شیطان از فردا بسته میشه و گناهانی که می‌کنیم از شر نفس خودمون هست! در این گناهان ابلیس نقشی نداره. سعی کنیم اینا رو زودتر از بقیه گناهان توبه کنیم و جبران کنیم.

اعوذ بالله من شر نفسی
—————————————————————————–

*پ.ن: نفسم بدون تو ابلیس می‌شود / با تو شوم انیس خدای تو یا علی

تا ماه مبارک رمضان ۲۲ روز بیشتر باقی نمانده؛ کمی بیشتر از ۳ هفته. چه فرصت کوتاهی باقی مانده است تا خود را آماده «ماه خداوند» کنیم. فرصت «رجب» گذشت و ۷ روز از فرصت «شعبان» هم سپری شد.
پیامبر (ص) فرمود که: «شما با کسانی محشور خواهید شد، که آنها را دوست دارید.» بیاییم با خدا و خودمان عهد ببندیم که خود را آماده کنیم تا اگر فرصتی برای زندگی پس از رمضان نداشتیم، با اهل بیت (ع) محشور شویم.
زندگی و علایق دنیای امروز ما به کجا که کشیده نشده است! زمانی بود که «قدرت» و «اموال» و «اولاد» مایه «حب دنیا» بود و اکنون چیزهای دم دست‌تر و سهل‌الوصول‌تر. از ابزارهایی مثل «تلفن همراه» گرفته تا اخیراً «گوگل‌پلاس»! البته منکر نیستم که برخی‌ها با استفاده درست از این ابزار، وظایف خود را بهتر انجام می‌دهند، اما خب توجه داشته باشیم که قدرت و اموال و اولاد هم اسبابی هستند که می‌شود از آن‌ها استفاده درست کرد. اگر به این ابزارها دل ببندیم، یا به وسیله این ابزارها به عوامل دنیایی دیگری دلبستگی پیدا کنیم، شاید در آخرت با «فیس‌بوک و آدمهایش» محشور شویم و «گوگل‌پلاس»!